Δικαστικές … επιλογές

Γράφει ο Πρόεδρος της ΑΓΣΣΕ κ. Νίκος Μουλίνος

Από καιρό η Διοίκηση της ΑΓΣΣΕ έχει διαπιστώσει, ότι η πολιτική της κυβέρνησης, είναι ιδιαίτερα για τους συνταξιούχους, μονομερής και ανούσια επιβαρυντική. Δεν κρίνεται, όμως, σκόπιμο σε τούτες τις γραμμές, να γίνει λεπτομερής αναφορά και να κατατεθεί προς τεκμηρίωση και η ανάλογη επιχειρηματολογία. Βιώνουμε καθημερινά όλο και περισσότερο, αυτή την κατάσταση που ορίζει στον καθένα μας οικονομικό αδιέξοδο με προφανές αποτέλεσμα την υποβάθμιση ποιότητας της ζωής μας, με σοβαρά προβλήματα στον τομέα παροχών υγείας και με τη Δαμόκλειο Σπάθη τις αρνητικές προσπάθειες βιωσιμότητας των Ασφαλιστικών Ταμείων, κάτι για το οποίο δεν είναι ασφαλώς υπεύθυνοι οι συνταξιούχοι.

Επανειλημμένα έχουμε επισημάνει ότι διεκδικούμε: αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια και ελπίδα. Αυτή, όμως, η διεκδίκηση δεν μπορεί να στηρίζεται μόνον στην γνωστή και δεδομένη μέχρι σήμερα διαδικασία ή τα γνωστά μέσα πίεσης. Υπάρχουν –και είναι γνωστές –αντικειμενικές δυσκολίες και τα όποια αποτελέσματα έχουμε πετύχει δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να θεωρηθούν ικανοποιητικά.

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι θα σταματήσουμε αυτές τις ενέργειες ή ότι θα περιοριστούμε σε έναν καταγγελτικό λόγο θεωρώντας ότι εξαντλήσαμε τις όποιες δυνατότητες της δράσης μας. Ευτυχώς, υπάρχουν πάντα περιθώρια για κάτι πιο ουσιαστικό, πιο ελπιδοφόρο, πιο αποτελεσματικό, έτσι, παράλληλα, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε και την νομική διαδικασία, μετά μάλιστα την έκδοση των γνωστών προσφάτων σχετικών αποφάσεων.

Αυτό, όμως, θα πρέπει να γίνει με ενιαία στρατηγική, συνολικά, ομόθυμα, με κεντρικό σχεδιασμό και δράση και όχι αποσπασματικά και μονομερώς. Βέβαια, οι μέχρι σήμερα προσφυγές μας, δεν έχουν αποφέρει τα αποτελέσματα που θα έπρεπε. Παραμένουν σε εκκρεμότητα και πηγαίνουμε δυστυχώς, από αναβολή σε αναβολή.

Η ΑΓΣΣΕ έχει επισημάνει, ότι η προσφυγή μας τόσο στα ελληνικά Δικαστήρια, όσο και στην Ε.Ε. πρέπει να γίνει σε εντελώς νέα βάση.  Συγκεκριμένα, οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε τις όποιες ενέργειές μας συστηματικότερα, με επιλογές (και με βάση τα νέα δεδομένα) ικανές να δημιουργήσουν θετικά αποτελέσματα, με επιχειρηματολογία και προτάσεις επικαιροποιημένες αλλά και με συστηματική παρακολούθηση, άσκηση πίεσης κλπ., ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων χωρών.

Οφείλουμε να παραμερίσουμε τις προσωπικές μας ιδεολογίες ή σκοπιμότητες και να αντιμετωπίσουμε το όλον πρόβλημα σε συνολική βάση με κεντρικό σχεδιασμό και παρακολούθηση, όπως αναφέρθηκε.

Οι συνταξιούχοι, με γνωστούς αγώνες, με κρίση και μνήμη, δεν θα μείνουν απλοί θεατές σε ότι δυσμενές και αναίτιο τους έχει συμβεί. Ως ενεργοί πολίτες θα συνεχίσουν την προσπάθεια , όντας βέβαιοι ότι ο αγώνας τους θα φέρει αποτελέσματα.