Η κρίση... από άλλη οπτική γωνία

Γράφει ο Παραστρατίδης Γιώργος

Ταμίας του Σ.Σ.Σ. Μακεδονίας Θράκης

Παρακολουθώ καθημερινά στα ΜΜΕ τις αντιπαραθέσεις των εκπροσώπων των κομμάτων που αφορούν πολλά θέματα μεταξύ aυτών και των μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία, η οικονομία, η πολιτική.

Ομολογώ όμως δεν παρουσιάζουν κανένα ενδιαφέρον σε πολλούς σκεπτόμενους συνανθρώπους μας.Στη χώρα μας από την ίδρυση του Κοινοβουλίου υποψιάζομαι, σκόπιμα χάθηκε η πραγματική και ουσιαστική έννοια του θεσμού. Όλοι γνωρίζουμε πως στόχος της Βουλής είναι μέσα από γόνιμο διάλογο,διαφωνίες και συναινέσεις να επιτυγχάνεται και να αποφασίζεται το κοινό καλό. Εκείνο που μαθαίνουμε κοιτ΄βντας πίσω στην ιστορία του Κοινοβουλίου από την ίδρυση του είναι πως ούτε πολιτισμένος διάλογος γινόταν και γίνεται από τους λειτουργούς της, ταυτόχρονα, ούτε και οι αποφάσεις που έπαιρναν ήταν για το καλό της χώρας και των περισσότερων πολιτών της.

Παράδειγμα 1ον Τέσσερις οικονομικές κρίσεις (χρεοκοπίες) είναι καταγραμμένες σε χρονικό διάστημα περίπου 150 χρόνων. Όλες ανεξαιρέτως είχαν  ως πρότυπο την κακοδιαχείριση, την φοροδιαφυγή, την αλαζονεία της εξουσίας και όλα αυτά συνδέονται με τη λειτουργία του Κοινοβουλίου και των λειτουργών της.

Παράδειγμα 2ον Σύρεται η χώρα μας παγκοσμίως και καταρρακώνονται όλοι οι κοινωνικοί θεσμοί, ενώ υπονομεύεται σοβαρά ο ελληνικός πολιτισμός.

Παράδειγμα 3ον Ξεχνούν ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι η πιο ευάλωτη μορφή πολιτεύματος. Δεν εφαρμόζονται οι νόμοι,ακόμα και αυτοί που τους ψήφισαν δεν τους τηρούν και αυτό συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό στη χώρα μας.

Καθώς η χώρα ζούσε και ζει σε ένα καθεστώς μακράς εφηβείας καλείται τώρα, σήμερα, βίαια να ενηλικιωθεί και όπως καταλαβαίνεται αυτό είναι και δύσκολο και επικίνδυνο: Δεν πρέπει να ξεχνούν οι οι φωνασκούντες στη Βουλή ότι για το λαό η κρίση σημαίνει προσωρινή διακοπή του αυτονόητου, δηλαδή της ροής προς την καλυτέρευση της κοινωνίας και όχι ακαταλαβίστικα τερτίπια σε βάρος του. Είναι καιρός να απαλλαγούμε από το αρρωστημένο κατασκεύασμα των πολιτικάντηδων τους δεξιός - αριστερός και επιτέλους να κάνουν στην πράξη υγιείς μεταρρυθμίσεις με στόχο μια βαθιά ανθρώπινη κοινωνία με όραμα και μέλλον. Για να μην παρεξηγηθώ, μεταρρύθμιση σημαίνει ότι υγιές – αποδεκτό μεταφέρεται και αντικαθίσταται με ότι αναποτελεσματικό και κοινωνικά μη δίκαιο.

Οι συνταξιούχοι σιδηροδρομικοί ακόμα και σήμερα ύστερα από όλα αυτά τα οικονομικά και όχι μόνο που υπέστησαν συνεχίζουν να υφίστανται άνιση οικονομική παρακράτηση στην υγειονομική τους περίθαλψη, σε σχέση με άλλους συνταξιούχους της χώρας. Ενημερωτικά σας πληροφορώ ότι οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ έχουν παρακράτηση 1%, οι συνταξιούχοι των τραπεζών 2%, οι συνταξιούχοι της ΔΕΗ 3% και στους συνταξιούχους σιδηροδρομικούς (πρώην ΤΑΠ ΟΤΕ) του γίνεται παρακράτηση 5,5%. Αυτό το κράτος δικαίου μπορούν να υπερηφανεύονται οι κατοικούντες κάθε φορά στη Βουλή.