Μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε εθνική κατάθλιψη. Όλες οι πολιτικές κινήσεις των κυβερνώντων σ' αυτό συντελούν. Οι μειώσεις των συντάξεων, η ακρίβεια στην αγορά, η ανασφάλεια για το αύριο...
Ολόκληρη η κοινωνία βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις. Για πρώτη φορά οι εργαζόμενοι βλέπουν να χάνουν πολλές από τις κατακτήσεις των εξεγερμένων του Σικάγο, ενώ το 8ωρο αποτελεί ξανά στόχο προς διεκδίκηση.
Συρρικνώνουν τον ΟΣΕ και ξεπουλούν τα φιλέτα του με το πρόσχημα ότι θα καλύψουν το χάος των ελλειμμάτων και αδιαφορούν για την ιστορία και το μέλλον του.
Η Ελλάδα είναι πια έρμαιο της τρόικας. Αυτή θέτει τους όρους μέσω του μνημονίου και η κυβέρνηση απλά υλοποιεί τις επιθυμίες της ελπίζοντας ότι μ' αυτόν τον τρόπο θα αποφύγει την πτώχευση και τη στάση πληρωμών. Πόσο θα καθόμαστε παρατηρητές σ' αυτό το δράμα; Η Εργατική Πρωτομαγιά, φωτεινός φάρος για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους θέτει ξανά επί τάπητος μεγάλα ζητήματα. Το ψωμί στο τραπέζι της οικογένειας όμως δεν έχει χρώμα, όπως δεν έχει χρώμα και η αξιοπρέπεια.
Σε ότι μας αφορά, λέμε όχι στην εθνική κατάθλιψη στην οποία επιχειρούν να σύρουν ολόκληρο το έθνος. Μια ζωή αγωνιστήκαμε για να δώσουμε ζωή στο σιδηρόδρομο, απαιτούμε σεβασμό στα άσπρα μαλλιά μας και την προσφορά μας.
Από τούτη εδώ τη μικρή έπαλξη θα συνεχίσουμε να λέμε, καθαρά και ξάστερα τις δικές μας αλήθειες. Ας μην μας θεωρούν δεδομένους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου